Pluaj poemoj el Arĝenta Duopo (v. 1)



AL JULIO BAGHY

Per frosto, mizero, veado kaj larmo
kovriĝas la perloj de via inspir’.
Sed tamen en ili ne estas malvarmo:
                                        nur — arda sopir’!

Sopiro je nobla, perfekta homaro,
ne plu makulita de sang’ kaj mizer’;
de paco, justeco, feliĉ’ — granda maro
                                        tra tuta la ter’.

Deziro je frata rilat’ inter homoj
kaj inter popoloj; de vir’ al virin’;
amema kunigo de ĉiuj atomoj
                                        de l’ spaco sen fin’.

Kaj dume kor’ via — la centro de Amo —
suferas pro ĉia doloro kaj ĝem’.
Sed ĉiu fajrero de via korflamo
                                        fariĝas poem’!

Jaume Grau Casas, L. K.


AL K. DE KALOCSAY

Kun spiro profunda, fekunda inspiro,
vi supren leviĝas al alta Parnas’,
per viglaj flugiloj kaj forta deziro
                                        de nova Pegas’.

En strofoj ĉizitaj aŭ krioj liberaj,
kun ĝoj’ intelekta aŭ koremoci’,
vin ravas la koto de vivoj tre teraj
                                        aŭ Mitologi’.

Vi estas koloso de nia liriko,
kun forto kaj digno, kun amo kaj vol’;
post viaj verkaĵoj estiĝos klasiko
                                        por nia popol’.

Popol’ al vi mankas: al ni — la Homaro!
Sed la naskiĝanta mondliteratur’
proklamos vin iam moderna Pindaro
                                        de l’ monda kultur’!

Jaume Grau Casas, L. K.


JUBILEAJ VERSOJ

Vi, de verkistoj nia krem’,
Mi volus versi en naiv’
Pri vi; sed mankas — ne la em’
                                       —    La iv’!

(Ja estas salutinda tem’,
Ke en la jar’ de jubile’
Ne jam fariĝis via krem’
                                        —    Kaze’!)

Sed krom la manko de kapabl’
Troviĝas plua malfacil’:
«Avot’» perdiĝis — al diabl’
                                        —    La il’!

Mi tial — birdo sen plumar’
Pri vers’ rezignus sen pretend’;
Sed venis pet’ el trans la mar’
                                        —    La end’!

(Se estus nur de Kalocsay,
Aŭ nur de Baghy datreven’,
L’ alia versus kvante kaj
                                        Sen pen’;

Aŭ eĉ se mia jubile’
La temo estus de l’ salut’.
Mi dolĉe sidus sur glute’
                                        En mut’...)

Kranion nur plenigas herb’,
La mens’ eraras en mallum’;
Ho, tuj vekiĝu mia cerb’
                                        Al um’!

La vers’ baraktas en embri’;
Ho ve! mi spasmas en akuŝ’;
Kaj jen mi finas per ĉi ti-
                                        U fuŝ’!

Reto Rossetti


AL KORO DE KOROJ
Al Julio Baghy de
Leo Belmont

Vi ne scias, ho Baghy! — ke en ĉarmebrio
Mi, legant’, akompanis Vin, koro de koroj,
Vojaĝantan turmente en strangaj humoroj
Tra mallumo kaj frosta tundr’ de Siberio...

Sur muĝa ocean’, en arbar-idilio,
Ĉe lulilo de orfo, en sort-malfavoroj,
Sur veaj batalkampoj, en sangaj vaporoj, —
Kiomfoje renkontis mi Vin, ho, Julio!

Persekutis Vin ĉie la Vivo-pirato...
Tra tombejoj Vi longe, longe devis vagi...
Kiel Vi savis koron tiel sanan, Baghy?

Kiel savis rideton, poeto-soldato?!
Saĝul’! al mi permesu nun dolĉe imagi,
Ke mi Vin ĉirkaŭprenas kaj flustras: »Ho, frato!«


AL JULIO BAGHY

Animon de cigano al vi la Di’ destinis
         Kun flamo donkiĥota,
Fadenon de la sento por vi la sorto ŝpinis
         Sovaĝa kaj dorlota.

Mil muzoj vin inspiras dum viaj tramigradoj:
         Knabinoj mirokulaj,
Por kiuj vi poemas sub sudaj sunkaskadoj,
         Tra kampoj nordnebulaj.

Vi ĝojon kaj suferon sur kordo sonebria
          Dividas kun la mondo,
Kaj milojn vi konsolas per lingvo lulmagia,
         Lumkora vagabondo!

Henry Vatré


Baghy, Kalocsay, saluton al ambaŭ, la veraj poetoj,
Dioskuroj en bril’ sur Esperanta ĉiel’!
Vana demando: »Kiu nu estas pli granda grandulo?!«
Ĝoju, Esperantist’, ke ili verkas por vi!

Alfred Schauhuber


AL KALOCSAY


Skribante pri “li” la rondelon,
Rapidas la man’ en fervor’
Kaj batas amike la kor’
Por glori poeto-modelon.

Ĉar ĉio spegulas la belon,
El lia poemo-trezor’.
Skribante pri li la rondelon,
Rapidas la man’ en fervor’!

Pruduloj, muelu kverelon
Pro Neologism’ – aŭ Amor’!
Ni mokos: ĉu riĉa kolor’
Ne igas pli bela juvelon?

Skribante pri li la rondelon...

Mad Mevo


AL JULIO BAGHY

Hej kantu, vagabond’ amika,
Kantadu tra la rid’, tra plor’!
Ekĝoju pro feliĉa hor’
Kaj veu pro la viv’ tragika.

Eltrinku el la gut’ kalika
Kaj kuru jen de flor’ al flor’!
Hej kantu, vagabond’ amika,
Kantadu tra la rid’, tra plor’.

Kaj al la homo malfortika,
Al la viktimoj de l’ dolor’
Kompatu do per frata kor’,
Kun pura sento pacifika...

Hej kantu, vagabond’ amika!

Mad Mevo


AL DU JUBILEULOJ
— Soneto —

Ne estu peno mia vana
(Ho, Muzo, min ne lasu pli!)
Ekkanti nun por Kolomano
Kalocsay kaj Baghy Juli’,
Per kies belestila mano
Riĉiĝas nia poezi’
Je granda ĝoj’ de ĉiu ano
De la verdstela famili’!...

Mi ankaŭ mem versadis iam,
Ne sen sukceso, ne sen fam’,
La Majstro min aprobis tiam...
Sed tion mi forgesis jam,
Kaj jen salutas sen envio
Vin, Kolomano, Vin, Julio!

Georgo Deŝkin


AL K. KALOCSAY
DEK-TRIA GASTO

Dek-tria gasto ja mi estas
En galerio rimportreta,
Pro ĉiu verso kore festas,
Al libraĉeto ĉiam preta.

Ne dubu, kara, — mi protestas —
Pri mia vivo tro diskreta.
Dek-tria gasto ja mi estas:
Fakturo ŝajnas pruv’ konkreta.

En koro mia tim’ ne nestas
De l’ nombro dek-tri misprofeta,
Ĉar vivon ŝirmas — mi atestas —
Mirinda soroo: verk’ poeta.

Dek-tria gasto ja mi estas!

Klemento Ĵikel


AL KOLOMANO KALOCSAY

Se estus mi la granda Spirito de Babelo
Fluganta muĝe super la stulta vortkaoso,
Per flama glavo aŭ per ardanta fermartelo
Mi murdus ĉion kriplan, malbelan sur amboso,
Ke vivu nur la belo de arta poezio,
Se estus mi la granda, la vortpotenca Dio.

Forĵetus mi la krudajn, rigidajn, neelastajn,
Kaj ĉion, kio al mi malplaĉus ĉe selekto.
Kaj poste la restintan eliton — vortojn ĉastajn
Mi ligus en bukedon kaj donus sen difekto
Al majstro Kalocsay, por pluvivigo, kreo,
Ĉe lia dudek kvinjara festa jubileo.

EMBA


DU PORTRETOJ
en la kurba spegulo

I.

Poeto, ĉesu tuj cerbumi,
se versas vi pri Kolomano.
Obstina kolo, lerta mano,
jen tuta li — C. E. R. Bumy,
pli brile povas al ni lumi
ol argonaŭta la orlano.
Poeto, ĉesu tuj cerbumi,
se versas vi pri Kolomano.
Verkaron nur trafoliumi
griziĝe povas la infano,
dolĉaĵoj tie, nutra pano,
sed kial do incenson fumi.
Poeto, ĉesu tuj cerbumi.

II.

Ho, vagabondo en la mondo,
vi povoscias faktojn tordi,
karesi kaj dolore mordi,
solul’ en »Familia rondo«.
Por pli hejmece vin agordi,
sieĝas vin la ĝiakondoj.
Ho, vagabondo en la mondo,
vi povoscias faktojn tordi,
facilemovajn kvazaŭ ondojn
la versojn povas vi albordi,
senĝene ankaŭ vin akordi
kun batalkrioj, kanontondroj.
Ho, vagabondo en la mondo.

Hendrik Adamson


AL JULIO BAGHY

Feliĉon por via »Pilgrimo«
Tra l’ mondo kun »Migranta Plumo«!
Kiel »Printempo en Aŭtuno«
Ĝojigu vin nia estimo!

Se »Vagabondo kantas«, limo
Ja estas strio nur el fumo:
Feliĉon do por la Pilgrimo
Tra l’ mondo kun »Migranta Plumo«!

»Hura!« Al »Donkiĥot’« sen timo,
En »Danc’-Marionet’«-kostumo,
Kun »La teatra korb’« kaj rumo:
Deziras ĉiu plum-»Viktimo«:
»Feliĉon por via Pilgrimo!«

Martin Strümpfel


HALLO!

Julion Baghy vi ja konas.
Emfaze, flame kaj persiste,
karese, pike, kor-insiste
al via sent’ li telefonas.
Ne dormu! Tiam li trombonas.
Aŭskultu do esperantiste;
Julion Baghy vi ja konas.
Emfaze, flame kaj persiste
por koro koron li proponas.
Kolektas korojn filateliste;
vi gajnos: ŝanĝu senreziste,
plezuron, forton li ja donas.
Julion Baghy vi ja konas.

F. Szilágyi


AL JULIO BAGHY

Se en mi reviviĝus nun ia Di’ mortinta,
Almenaŭ, se mi estus la fil’ de Aphrodite
Kaj krea fort’ ekbolus en mi sur monto pinta:
Dum ruĝa mateniĝo, mi spirus senhezite
Animon, vivon dian en tiun »Homa Homo«,
Kiun neniam kreos Berlino, Moskvo, Romo.

Mi ĝin vivigus kiel la »Granda Fort’« Adamon
Per sola spiro vokis al vivo-lukt’ eterna.
Sed mi enspirus nur la majeston, belon, amon.
Kaj se la »Homa Homo« jam estus Vivo kerna,
Mi sendus ĝin al Baghy sen ĉiuj viveraroj:
Li havu, kiun serĉis li dum dudek kvin jaroj.

EMBA



FONTO: Poemoj de Jaume Grau Casas, Reto Rossetti, Leo Belmont (Leopold Blumental), Henri Vatré, Alfred Schauhuber, Mad Mevo (Madeleine Stakian-Vuille), Georgo Deŝkin, Klemento Ĵikel, EMBA, Hendrik Adamson, Martin Strümpfel, Ferenc Szilágyi, en Arĝenta Duopo, 1a volumo (Budapest: Literatura Mondo, 1937), p. 161-163, 167, 171-173, 177-179, 182, 185.


11 poemoj de 7 aŭtoroj
(Grindel Falkonbriĝ, Ludmila Jevsejeva, Friedrich Piper, Juliette (Baudin-)Vatré,
Martin Strümpfel, Hector Vermuyten, Ferenc Szilágyi)

Ora Duopo: Jubilea Libro pri Julio Baghy kaj Kolomano Kalocsay

Kálmán Kalocsay: Retgvidilo / Web Guide

Julio (Gyula) Baghy: Retgvidilo / Web Guide

Hungara Antologio, redaktis Kálmán Kalocsay;
kunlaboris Julio Baghy, Károly Bodó, László Halka, Ferenc Szilágyi, Ludwig Totsche

Hungara Antologio, redaktis Vilmos Benczik (1983)

Danuba Voĉo” de Julio Baghy (kun citaĵoj el Baghy & Szathmári)

K. R. C. Sturmer pri Julio Baghy

Julio Baghy” de Sándor Szathmári
(tuta eseo)

Sándor Szathmári pri / on Julio Baghy
(Excerpt from original with English translation by Ralph Dumain)

“Nacia Lingvo” de Reto Rossetti / “Mother Tongue” translated by William Auld

Soneto 18 de William Shakespeare, Esperantigis Reto Rossetti

Emba” de Sándor Szathmári

Al la Forironto” de Emba (Imre Baranyai)

Review (Recenzo): Emba, “Maria kaj la Grupo”
de R. Dumain

"Oggi" de Mihály Babits, el la hungara trad. Ferenc Szilágyi

Leciono de Frigyes Karinthy, tradukis Ferenc Szilágyi

“Civilizo” de János Arany, trad. Ferenc Szilágyi

Fragmento el la Romano »Vivo de Homo« de Lajos Kassák, tradukis Ferenc Szilágyi

De animo al animo de Arpád Tóth, tradukis Ferenc Szilágyi
kun son-dosiero / Sound file: deklamo de R. Dumain

Esperanto & Interlinguistics Study Guide / Retgvidilo pri Esperanto & Interlingvistiko

Alireteje / Offsite:

Jaume Grau Casas - Vikipedio

Leo Belmont
(Leopold Blumental)

Alfred Schauhuber - Vikipedio

Madeleine Stakian-Vuille - Vikipedio
(Mad Mevo)

Georgo Deŝkin - Vikipedio

Hendrik Adamson - Vikipedio

Laboristino / Surskribo super dompordo / Popolkanto
de Martin Strümpfel

Ferenc Szilágyi @ Ĝirafo

Ferenc Szilágyi - Vikipedio

Poemoj de Francisko SZILÁGYI en Dekdu Poetoj

Ferenc SZILÁGYI (Originala Literaturo - Don Harlow)

Tra Mia Prismo: Tradukoj de Ferenc Szilágyi


Home Page | Site Map | What's New | Coming Attractions | Book News
Bibliography | Mini-Bibliographies | Study Guides | Special Sections
My Writings | Other Authors' Texts | Philosophical Quotations
Blogs | Images & Sounds | External Links

CONTACT Ralph Dumain

Uploaded 28 November 2015

Site ©1999-2015 Ralph Dumain