Mi rigardas al la nokta sombro,
dormas Tero en la propra ombro.
Jen kaj jen falantaj steloj sagas,
miaj pensoj same venas, vagas.

Ĉiu penso, sapvezik’ bobela,
brilas kiel supre la ĉiela.
Voj’ de ambaŭ ja rompiĝi devas:
antaŭ celatingo ili krevas.

Tradukis Lajos TÁRKONY

FONTO: Hungara Vivo, 1966, n-ro 4, p. 28.

Iam oni en milito
al principoj sin ne tenis,
de l’ febulo la pli forta
kion preni povis, prenis.
Nun alie jam! La mondon
konferenco reglamentas.
Se l’ fortul’ misaĵon faras,
ĝi kunsidas — kaj konsentas.

Tradukis: K. Kalocsay

FONTO: Horizonto, n-ro 5, 1-a jaro, sep-okt 1976.

Sen principoj iam pri la
militado oni agis.
La pli forta trude premis,
la venkito ĉion pagis.

Nun ne tiel! Jam la mondon
konferencoj estre movas.
Se la forta ajne kulpas,
la kunveno ĝin — aprobas.