Night of Summer
(Somernokto)

The summer night with whispered zest
murmurs its secret arietta,
the darkness lulls us breast to breast
upon the isle of Margaretta.

Here, where once a cloister stood,
retreat of pale and silent nuns,
where now the love-concealing wood
pagan the ruin over-runs

the night incenses us with mint,
mignonette, mallow and narcissus,
anoints us with a sacrament
of love, of never-ending kisses.

How jubilant the crickets seem
as frenziedly they raise their drone!
Amidst the grass the glow-worms gleam
discreetly, for themselves alone.

Like an enormous tinsell'd veil
enfolds us the celestial arc,
and with us, slowly, now sets sail
the island, like a bridal barque.

Somernokto

La nokto de somero flustre
Ekzumas per kantet’ sekreta,
La nokto lulas brust-ĉe-bruste
Nin sur insul’ de Margareta.

Ĉi kie staris iam klostro
De palaj mutaj monakinoj,
Kaj kie nun amkaŝa bosko
Pagane kreskas sur ruinoj,

La nokt’ incensas nin per mento,
Rezedo, malvo kaj narciso,
Kaj unktas nin per sakramento
De amo: nefinebla kiso.

Kiel jubile ĉiuj griloj
Per sia ĉirpo frenezumas!
Inter la herboj la lampiroj
Diskrete, sole por si, lumas.

Kiel grandega strasa tulo
Nin kovras la ĉiela arko,
Kaj lante kun ni la insulo
Eknaĝas kiel nupta barko.