| ju alten oni soras des
glacie opresas la aero nigre rara kaj en la kosma vasto nur silento kaj friska blovo ĉe la frunto pala sed kelkaj ĝin aspiras sur flugiloj pulsante supren kun okuloj fiksaj rigardas al la stelohemisfero al lunspeguloj kaj planedoj diskaj neatingeblaj sed eterne logaj kelkfoje tamen oni ekkonscias izolon tristan kaj rigardas retro kaj la obtuzon de la greg’ envias krablanta blinde sur la terokrusto tiam suspire tra ĉielmalheloj vokas animo al anim’ parenca pli diste disaj ol du fridaj steloj |
FONTO: Auld, William. “Ju alten oni soras” (1951) en 75 Jaroj: Aŭtobiografio, Poemoj, Bibliografio, red. Aleksander Korĵenkov (Jekaterinburg: Sezonoj, 1999), p. 28-29. Ankaŭ en En Barko Senpilota: Plena Originala Poemaro [originale en Unufingraj Melodioj], red. Aldo de’ Giorgi (Pizo: Edistudio, 1987), p. 309.
"Rimletero" (pri John I. Francis) de William Auld
William Auld de Esperantiĝo al Militservo
William Auld—From Introduction to Esperanto to Military Service
William Auld Memorial Page / En Memoro
Esperanto & Interlinguistics Study Guide / Retgvidilo pri Esperanto & Interlingvistiko
Alireteje / On other sites:
Esperigo per la vivo [recenzo: Auld, William: 75 Jaroj] de Andrej Peĉonkin
Home Page
| Site
Map | What's
New | Coming Attractions
| Book
News
Bibliography
| Mini-Bibliographies
| Study
Guides | Special Sections
My
Writings | Other
Authors' Texts | Philosophical
Quotations
Blogs
| Images
& Sounds | External Links
CONTACT Ralph Dumain
Uploaded 6 October 2012
Site ©1999-2014 Ralph Dumain