Li:
Kie loĝo, kie bosko
Via, Bela, diru Kara,
Ajnakampe nun agnosku:
Kie via nesto ĉarma?

Ŝi:
Kie arbo sole morbas,
Mi vivas en sopir-funebro.
Maten’ silentan larmon sorbas;
Trist’ vent-blovas en tenebro.

Li:
Ho, Somera Harmoni’,
Mi funebras jam por vi
Ĉiutage tra arbar’.
Noktaj ploroj laŭtas for.

Ŝi:
Ĉu vi ja al mi sopiras?
Ĉu vin dolĉe mi inspiras?
Ĉesas do ĉi tristo-pik’,
Amato mia, vi, amik’.

Li:
Ĝojflugile ni eksoru
Al laŭbo, altpendanta, fora,
Al mia milda ripozejo,
Foli-verda, dolĉa-flora.

Tradukis 2007.04.19
© 2007 Ralph Dumain

He. Where thou dwellest in what Grove
Tell me Fair one tell me love
Where thou thy charming Nest dost build
O thou pride of every field

She. Yonder stands a lonely tree
There I live & mourn for thee
Morning drinks my silent tear
And evening winds my sorrows bear

He. O thou Summers harmony
I have livd & mournd for thee
Each day I mourn along the wood
And night hath heard my sorrows loud

She. Dost thou truly long for me
And am I thus sweet to thee
Sorrow now is at an End
O my Lover & my Friend

He. Come on wings of joy we'll fly
To where my Bower hangs on high
Come & make thy calm retreat
Among green leaves & blossoms sweet